در رسانه‌های استان با آنکه متون رسا و علمی در راستای تکنولوژی فکر و توسعهٔ اندیشه دیده می‌شود ولی در پی نوشت‌ها و کامنتها متاسفانه شاهد جاری شدن نظرات افراد کوچه و بازاری هستیم که اندیشه را در استان دلاورخیز و شجاعمان به چالش می‌کشد. لازم میدانم از باب ادب و احترام به تاریخ ایران عزیز به تاریخ ادبیات رسانه در گذشتهٔ دور نظر کنم.
در آغاز ترویج نظر، رسانه کبوتر پیام رسان بود و پیک هم پیک پیاده بود یا مرکب سوار و گاهی برای مسافتهای نزدیک بر روی بام و بلندی‌ها فریاد بانگ کسی بود که از تارهای صوتی قوی تری برخوردار بود. در آن هنگام هرچه پیام عاقلانه‌تر و علمی‌تر نوشته و بیان می‌شد پیام دهنده را بزرگ‌تر جلوه می‌داد؛ حتی پیام جنگ هم مودبانه بود.
با آنکه در آن زمان فن آوری‌های امروزی اعم از فیلم، عکس، تلگراف، پیامک، ایمیل و پست سفارشی و پیشتاز نبود، ادب رعایت می‌شد. اما با کمال تعجب مشاهده می‌کنیم که به نویسندگان ما چه در کامنت و پی نوشت و چه در تریبون ها توهین می‌شود و مدیران و سردبیران محترم رسانه‌های استان نظرات این کوته فکران و کوته نظران را منعکس می‌کنند. نام مستعار و دروغین رسم شده تا هرکسی عقده‌های شخصی‌اش را به صرای پاک و ورق سفید رسانه فرو ریزد و رسانه‌های ما اندک اندک مانند زباله سرا‌های آلودهٔ شیرابه‌های کثیف و حرفهای رکیک افراد کم سواد و کم عقل می شوند.
اگر به آرشیو نظرات کامنت نویسان نظر کنیم مشاهده می‌شود که انبوهی از الفاظ کثیف و به کینهٔ محلی آلوده به چشم می‌خورد که هر چه اصحاب زحمت کش رسانه سعی در پالایش این الفاظ دارند بازهم از فرط فراوانی حجمی این نظرات و گاهی از خستگی اصحاب محترم رسانه حجم کمی از این رودخانهٔ سیلابی سرریز شده از عداوت و کینه و حسادتهای محلی هم استانی‌ها به رسانه‌ها تراوش می‌کند و بسان فضلهٔ کثیفی که به حلب روغن پاک رسانه وارد می‌شود، ذهن خوانندگان را مشوش و مشغول می‌کند. جوانان صاحب قلم ما از ترس به چالش کشیدن شخصیت و دست نوشته‌هایشان جرات آفتابی شدن در فضای زیبای رسانه را به خود نمی‌دهند، زیرا در اولین نوشتارشان چنان آماج متلک و توهین‌های افراد مریض رسانه‌ای می‌شوند که خودباوری را برای همیشهٔ تاریخ زندگیشان از دست می‌دهند.
چند شب پیش افتخار هم نشینی با آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی را در منزل برادرم داشتم و این مشکل بزرگ را به ایشان گوشزد کردم و متوجه شدم که دغدغهٔ ذهنی آن عزیز نیز کمتر از من نیست و با کمال سعهٔ صدر حرف‌هایم را شنید و ابراز همدردی کرد. من شاید از پایگاه ایمان بهرهٔ خوبی نبرده باشم ولی از آزادگی ذاتی‌ام همواره افتخار می‌کنم و به نمایندگی از تعدادی از اهل قلم که غالبا از مدرسین محترم دانشگاههای استان و جوانان نویسندهٔ جویای نام از محضر سخنرانان استان خواهش می‌کنم که برای پالایش رسانه‌های استان از ورود نظرات کوته فکران مبارزهٔ فرهنگی را آغاز فرمایید. من خود این عزیزان را به شهامت دعوت می‌کنم و از عزیزان اهل قلم می‌خواهم آنقدر به آن‌ها جواب دندان شکن و مستند بدهند تا برایشان مخفی شدن در پشت نامهای جعلی زشت و ناپسند جلوه کند مثلا من خودم گا‌ها می‌نویسم شما که شهامت ابراز نام خود را ندارید چگونه نظر می‌دهید یا اگر شهامت دارید بیایید به مناظرهٔ مستقیم بنشینیم.
احتمالا عده‌ای بر من خرده گیری می‌کنند و می‌نویسند بی‌محلی کنید ولی بنده عرض می‌کنم به اصحاب رسانه یا پالایش و فیلتر کنید و یا آنقدر این افراد کوته فکر را به بی‌شهامتی و بزدلی متهم کنید تا به جای خارج شدن جوانان حاشیه گریز آن‌ها خانه نشین شوند. در آخر از عزیزان رسانه خواهش می‌کنم رسانه‌هایتان را به کامنتهای غیر علمی و بغض آلود و تخریب کننده آلوده نکنید. شخصیت افراد شوخ و خوشرو و متلک پران جای خود و میدان گستردهٔ رسانه‌های پاک جای خود.
دنا نما: مقاله ای که خواندید از سری یادداشت های مخاطبین دنا نما است و انتشار آن الزاما به معنی تایید و یا رد تمام یا بخشی از آن نیست.
بنام خدا
“پاره ای از ویژگیهای دلاوران قشقایی ”
با سلام به تک تک قشقایی های عزیز، من لر هستم و اهل گچساران و برای جلوگیری از خوراک دهی به کامنت گذاران کم سواد و غیر منطقی و رفع شبهه و ابهام سیاسی باید عرض کنم که بنده از هواداران آقای دکتر کورش افشین پور هستم و قصد دخالت در امور به حق آحاد محترم ایل قشقایی را ندارم ولی برای همسو شدن قشقایی های عزیز وظیفه ی خود میدانم تا همبستگی و ویژگیهای ایلی این گنجینه و یادگار ممتاز باستانی و جامعه شناسی ایران را که در خلال ۲۳سال تدریس در دانشگاههای کشور و برخورد با قشقایی های عزیز تجربه کرده ام گوشزد نمایم.
ایل بزرگ قشقایی در کمرکش زاگرس نماد دیرینه و کهنی از فرهنگ عاطفه ،غیرت و سیاست است ،ایل بزرگ قشقایی در گذر از ایلراه ها و مالروهای کشور همواره به چهار ویژگی توجه خاص داشته است و این ویژگیهای برجسته ی چهارگانه عبارتند از: ایمان به خدا،نان حلال ،غیرت ایلیاتی وسیاست مدبرانه .
۱- ایمان به خدا :
درکسب ایمان و دلبستگی به دین اسلام ومذهب سرخ و خونبارتشیع قشقاییها همیشه پیشتاز ،صبور و ایثارگر بوده اند و این برجستگی در آمار علمای قشقایی(آیت الله جهانگیر قشقایی و بزرگمرد ایمان و فرهنگ آقای محمد بهمن بیگی و…) وآمار شهدای قشقایی در تمام ادوار تاریخ ایران و انقلاب اسلامی مشهود بوده ،هست و خواهد بود.
۲- نان حلال :
شیر مردان و شیر زنان ایل قشقایی در کنار ایل بختیاری که نماد انسجام ایلات ایران است همواره به کسب حلال وخوردن نانی که حاصل دسترنج فرزندان برومند قشقایی است کمرهمت بسته اند و این همت را در به ندای انسان و زنگ درا آمیختن در عرصه های ییلاق و قشلاق هنگامی که عشایر ورزیده و رنج کشیده ی قشقایی گوشنواز و چشمنواز طبیعت زیبای استانهای خوزستان ،بوشهر،کهگیلویه و بویراحمد ،فارس و اصفهان هستند میتوان در ژرفنای وجود حس کرد ،صدای درایی که از قرنها پیش با نسلهای قدیم و جدید انسان و دام در هم آمیخته است.برای کسب نان حلال دستها و پاهای این عشایر شجاع در خلنگزارهای خشن و صخره های تیز جغرافیای عظیم قشقایی همیشه خسته و خون آلود بوده اند اما صرف یک فنجان چایی هیزمی در دامان طبیعت زیبای قشقایی تمام شهامت و سخت کوشی قشقاییها را دوباره جان تازه می بخشد .(نانشان از شیر مادرانشان حلالتر باد.)
۳- غیرت ایلیاتی:
غیرت ایلیاتی قشقایی هم سنگ با ایمان و سخت کوشی شیرمردان و شیرزنان ایل همیشه غیور قشقایی برای این ایل بزرگ هزینه های کمرشکنی داشته است که با مطالعه ی ثبات ،ساختار و مانایی مفتخرانه ی ایل در جانقشانی ، ایثار ، همبستگی ،میهماننوازی و دشمن شناسی زیرکانه ی این ایل بزرگ ریشه دوانده و به یادگار مانده است، در جایی که ظلم و ستم حکمفرما باشد قشقایی سر می دهد و زیر بار ننگ و خیانت به همزبان خود نمی رود. همدلی مدبرانه ، بی حاشیه ،آرام و بدون تنش خصیصه ی جدایی ناپذیر پیکره ی استوار شخصیت غیرتمند قشقایی است. و این شعر زیبا را معنا می بخشد .
“عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است دادن سر نه عجب داشتن سر عجب است.”
۴- سیاست مدبرانه :
در سیاست نرم و موقرانه ی قشقایی متون پیچیده و موزونی که آغشته به وزانت است همواره رخنمون گردیده است و به ساده ترین بیان سیاسی قشقایی همیشه نرم سخن گفته و محکم عمل کرده است اگرچه نمیتوان بر پرخاش جوانان برومند و غیور قشقایی خرده گرفت که گاهی چون پلنگ زخمی بر دشمنان تدبیر و سیاست ایلی حمله ور شده اند اما در غالب موارد جوانان این ایل، فرمانبردار پیران خردمند خویش بود ه اند.
یادتان باشد قشقایی ها برای نشان دادن غیرت باستانی اجدادیشان باید این دور در انتخابات مجلس شورای اسلامی دهم متحد شوند و درشهرستانهای گچساران و باشت و با انتخاب آقای مهندس فولادی اتحاد ایلی و غیرت ایلیاتی را تفسیر کنند و اگر چنانچه باآقای مهندس فولادی مشکل شخصی دارند به آقای دکتر کورش افشین پور رای دهند تا با دستان خود آب در آسیاب رقیب دیرینه و همیشه مدعی نریخته باشند.
عزیزان قشقایی!
آماده ی نقد منصفانه و منطقی شما بزرگواران هستم . از دیدگاه من کامنت باید مردانه و با اسم واقعی باشد در غیر این صورت ارزش خواندن ندارد و مصروف کردن زمان برای نگارش و خواندن آن خیانت به فرهنگ مذهبی ،ملی و ایلیاتی است. نیم کیلو باش ولی مرد باش.
علیجان اسدپور
مدرس دانشگاه در استان کهگیلویه و بویراحمد
بنیانگذار مهاجرت معکوس از شهر به روستا در ایران
عضو هیات علمی موسسه ی علمی کاربردی وزات جهاد کشاورزی
عضو بنیاد ملی نخبگان ایران
عضو انجمن مخترعین ایران.
درودبرشما وسپاس از اندیشه زیبا ووالای تان